Loslaten om vast te houden is geïnspireerd op de parabel over de hand gevuld met zand (Liefde is loslaten)
“Als je je hand vult met fijn zand en je sluit je hand zal het zand tussen je vingers glippen. Hoe harder je knijpt hoe meer zand zal verdwijnen en bij het openen van je hand zal je merken dat er bijna geen zand meer in je hand ligt. Maar als je je hand vult met zand en je hand openhoudt als een schaal, zal je merken dat al het zand blijft liggen en steeds harder gaat schitteren in het licht.”
Dit symboliseert de relatie tussen 2 mensen : door in een relatie ‘je hand te sluiten’ en je partner onder controle wil houden zonder ruimte om zichzelf te zijn, zal er van je relatie en van je partner niet veel overblijven. Maar hou je je hand open en geef je die ruimte wel aan je partner, dan zal je relatie rijkelijk gevuld blijven – een uitdaging voor ieder van ons en dikwijls onwaarschijnlijk moeilijk om het ook waar te maken.
“Het grote geheim van de liefde ligt in het open geven van jezelf aan de ander, niet het willen hebben van de ander. Het is de vrijlatende kracht die de ander ons doet liefhebben…”
De hand werd opgebouwd rond een skelet van rondijzer als basis.
De vingers zijn gevormd uit buismateriaal dat opgestuikt werd.
De hand zelf en de pols werden uit plaatmateriaal gemaakt
Dit werk maakt deel uit van een van de oefeningen die tijdens de cursus gaslassen worden gemaakt. Je eigen hand dient als model en je mag er zelf je eigen idee rond uitwerken. In principe is het de bedoeling dat de vingers een bol vasthouden maar ik opteerde er voor om er een andere betekenis aan te geven en het beeld in die hoedanigheid ook verder uit te werken.
